Extreem tegen extremisme

Ik begin hoe langer hoe meer tegen extremisme te zijn. En dat is een paradox op zich, want ik raak daar zelf bijna extreem in.

Ik zie extreem linkse mensen half Hamburg slopen. Ik zie extreem rechtse mensen door Charlottesville marcheren. Ik zie moslimextremisten en een rechtsextremist met een auto door een mensenmassa scheuren. Ik zie bomaanslagen door moslimextremisten, ik zie aanslagen op moskeeën door rechtse idioten. Ik schijn een racist te zien, omdat ik wit ben en dus een soort eeuwigdurende erfschuld met me meedraag, aldus Social Justice Warriors. Ik ben een landverrader volgens rechts Nederland, omdat zwarte piet wat mij betreft niet perse zwart hoeft te blijven. Als je niet je steun voor een van de groeperingen uitspreekt, ben je tegen zo lijkt het. En ben je dus voor die andere groeperingen. Maar het is veel genuanceerder.

• Ik veroordeel aanslagen en geweld uit naam van de Islam. Ben ik nu rechts?
• Ik verafschuw marcherende, rellende en moordende Neo-nazi’s. Ben ik nu links?
• Ik verafschuw anti-globalisten die een stad slopen. Ben ik nu weer rechts?
• Ik verafschuw discriminatie. Ben ik nu weer links?
• Ik vind dat Nederland niet ongelimiteerd vluchtelingen kan opnemen. Ben ik nu rechts?
• Ik vind de klimaatverandering een groot probleem. Ben ik nu links?
• Ik vind dat je als land strenge eisen mag stellen aan inburgering. Ben ik nu rechts?
• Ik vind dat we veel meer aan ontwikkelingshulp moeten doen. Ben ik nu links?
• Ik vind dat we veel meer moeten investeren in de Krijgsmacht. Ben ik nu rechts?
• Ik vind dat er veel meer geïnvesteerd moet worden in onderwijs. Dat was links toch?
• Ik vind dat mensen veel meer eigen verantwoordelijkheid en minder een slachtofferrol moeten nemen. Dat is rechts volgens mij?
• Ik verafschuw mensen die juichen bij plaatjes van verdronken asielzoekers. Links?
• Ik ben tegen de rellende vluchtelingen die weigeren asiel aan te vragen in Frankrijk omdat ze naar Engeland willen. Rechts?
• Ik ben tegen de uitzetting van de moeder naar Armenië, terwijl haar kinderen hier blijven. Links?
• Of Zwarte Piet zwart blijft, of geel wordt, het maakt me niks uit, als het feestje maar leuk is. Links? Rechts?
• Ik vind dat mensen mogen geloven wat ze willen. Links?
• Ik ben tegen religieuze symbolen bij de overheid. Rechts?
• Ik vind dat iedereen mag liefhebben en trouwen met wie hij of zij wil. Links? Rechts?
• Ik vind dat de genderneutraliteit doorslaat. Rechts?

Voor elk van bovenstaande punten afzonderlijk kan ik worden ingedeeld in een hokje. In een extreem hokje zelfs. Maar wat nu als je alle punten bij elkaar neemt? Ben ik nu links? Of rechts?

Ik word moe van het extremisme. Ik word moe dat veel mensen elkaar het licht in de ogen niet gunnen. Moe van het feit dat groepen geweld gebruiken om andersdenkenden tot hun idee te willen bekeren. Hoe meer je stukmaakt, hoe minder gelijk je hebt, wat mij betreft. Hoe harder je schreeuwt, hoe minder ik naar je luister. Hoe meer geweld je gebruikt, hoe meer ik tegen je ben.

Dat geweld zit echter wel in de aard van de mensen. Wij zijn misschien wel de meest gewelddadige diersoort die er op aarde heeft rondgelopen. Een zoogdier, een primaat, dat het in groepsverband geweld gebruiken tot in de finesses heeft uitgewerkt. Een dier dat zonder scrupules duizenden van zijn soortgenoten om zeep helpt. Een dier dat bezittingen van zijn soortgenoten kapotmaakt om het eigen gelijk bevestigd te zien worden.

Ik vind het triest dat we blijkbaar niks leren van ons verleden. Maar tegelijk realiseer ik me dat ik zelf uiteindelijk ook bereid ben geweld te gebruiken om de het redelijke midden te beschermen tegen de extreme uiteinden.

Ik ben voor een vredige en veilige wereld, waarin iedereen aardig tegen elkaar doet. Maar ben ik dan links? Of rechts?