Doping vrijgeven voor eerlijke sport

Er heerst nog steeds een dopingcultuur in het wielrennen. Zo koppen verschillende nieuwswebsites. Niks nieuws dus, dacht ik toen ik het las. Ik denk dat er geen enkele vorm van topsport is waarin er geen dopingcultuur is. Doping is het gebruiken van middelen die de prestatie kunnen verhogen en die op een door de sportautoriteiten daartoe opgestelde lijst staan. Alle andere producten mag je dus wel gebruiken.

Koning Contador

Zero, zero, zero, zero, zero, zero, zero, cinco. Contador had het over de hoeveelheid Clenbuterol die in zijn bloed werd aangetroffen. Door besmet vlees, zei hij. Doping, zei de UCI. Het grapje kostte hem met terugwerkende kracht een Tour-zege. Gisteren won Alberto Contador voor de derde keer de Ronde van Spanje. In de Tour dit jaar moest hij opgeven na een valpartij. Maar niet nadat hij bloedend en wel nog een kilometer of 20 doorfietste. Met een gebroken kuitbeen, zo bleek later.

Lijden

Het liefst zie ik ze verkleumd, besmeurd met modder, of juist onder dikke lagen stof binnenkomen. Smachtend van dorst en steenkapot, of onder het bloed, de lycrakleding kapot gevallen, de gaten in de kleurige tricots.

Sporten is als een huis bouwen

In 2005 besloot ik dat ik meer uit mijn sportcarrière kon halen, en had ik nog de hoop dat ik misschien wel op hoog niveau kon aanhaken bij wielrenwedstrijden. Om die ambities om te zetten in daden, zocht ik contact met 1 van de beste personal trainers van Nederland: Lars Karmelk.

Wielerhelden

Servais Knaven. Met de modder en het stof op zijn gezicht haalde hij de kei op die de winnaar van de Hel van het Noorden altijd krijgt. Op de wielerbaan van Roubaix had hij de overwinning in de voorjaarsklassieker Parijs-Roubaix voor zichzelf opgeëist. Knaven (foto) is een van mijn wielerhelden.